Żaden z rodzajów raka nie jest tak ściśle związany z rozwojem ekono­micznym, jak właśnie jelita grubego. Nowotwór ten jest pospolity w kra­jach zachodnich i względnie rzadko występuje w Azji, Afryce oraz kra­jach południowej i środkowej Ameryki. Wegetarianie rzadziej umierają na raka jelita grubego w porównaniu z populacją niewegetarian. Japońscy emigranci w Stanach Zjednoczonych często umierają na tę chorobę, gdy w ich kraju występuje ona rzadko. Obserwacje te wskazują, że czynniki środowiskowe, a w szczególności sposób żywienia, mają duże znaczenie w powstawaniu tej choroby. Badania porównawcze różnych populacji wykazują silną korelację pomiędzy spożyciem tłuszczu, mięsa, białka zwierzęcego i cholesterolu a umieralnością na ten nowotwór. Związek ze spożyciem błonnika jest niestały. Jedne badania epidemiologiczne suge­rują jego profilaktyczne działanie, inne tego nie potwierdzają.

Pomimo kontrowersyjnych badań epidemiologicznych i klinicznych szeroko rozpowszechniony jest pogląd o profilaktycznym działaniu błon­nika w raku jelita grubego. Na podstawie wyników badań eksperymen­talnych zwraca się uwagę na mechanizmy, które mogą być odpowie­dzialne za takie działanie błonnika.