Rola i zapotrzebowanie marko i mikroelementów
Zawartość WAPNIA w organizmie człowieka jest dość wysoka i wynosi około 1200 g. Prawie 99 proc. wapnia znajduje się w kościach, a pozostały 1 proc. wytępuje w tkankach miękkich, cieczach, i błonach komórkowych. Wapń wpływa m.in. na prawidłowe funkcjonowanie mięśnia sercowego, właściwą przepuszczalność błon komórkowych oraz krzepliwość krwi. Normy spożycia wapnia są wciąż dyskusyjne. U nas, podobnie jak w wielu krajach, przyjęto po 800 mg wapnia dziennie dla dorosłego człowieka. Wyższe ilości zalecane są dla młodzieży, kobiet w ciąży i w okresie karmienia. Stwierdzono, że wchłanianie wapnia z pożywienia wynosi 20—40 proc, przy czym najwyższe jest z mleka i jego przetworów. Na wielkość przyswajania wapnia z pożywienia wpływa wiele czynników. Do podwyższających zalicza się niektóre aminokwasy, laktozę oraz witaminę D, zaś przyswajalność wapnia obniżają fityniany, szczawiany oraz większa ilość błonnika w pożywieniu. W produktach spożywczych zawartość wapnia jest na ogół mała i wynosi od kilku do kilkudziesięciu miligramów na 100 g. Najwyższą zawartość wykazuje mleko i jego przetwory oraz konserwy rybne wraz z ośćmi; z warzyw zaś większą ilość wapnia zawierają: jarmuż, nać pietruszki, dynia, kapusta czerwona.